باید عشق
مقدمه
از نشانه‌های او این که همسرانی از جنس خودتان برای شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید،
و در میانتان
مودت و رحمت قرار داد؛ در این نشانه‌هایی است برای گروهی که تفکر می‌کنند.
انسان موجودی اجتماعی است که همواره طبیعت او از تنهایی و انزوا گریزان بوده و میل به
دیگران در اعماق وجودش فوران می کند. حتی مکاتبی که انسان را به رهبانیت و تجرد توصیه
می کنند، منکر کشش طبیعی انسان به ازدواج نبوده و مخالفت با طبیعتِ نفس را عامل ترقی
و کمال معنوی می دانند. گرایش به جنس مخالف و ازدواج، اوج مدنی بودن انسان را رسانده و
کانون گرم خانواده در اثر این عمل مقدس تعریف‌پذیر می گردد. مکاتب الهی از اولین مشوقان
انسان به ازدواج بوده و اسلام به عنوان آخرین و کامل ترین دین الهی، بیشترین تأکید را در
خلال آیات کریمه قرآن و روایات معصومین علیهم السلام بر ازدواج داشته و سنت نبی مکرم
اسلام صلی الله علیه و آله نیز بر همین اساس استوار گردیده است.
بدون تردید ازدواج نقش تربیتی فوق‌‌العاده‌ای برای همه انسان ها، چه دختران و چه پسران،
دارد. ازدواج نخستین گام برای رهایی از خودپرستی و خوددوستی به سوی غیردوستی، و
نخستین میدان واقعی برای تجربه دیگردوستی است. هر یک از زن و مرد تا پیش از ازدواج تنها
در اندیشه خود و نیازها و خواسته‌های مادی و معنوی خود‌شان بودند؛ اما با ازدواج نیازها و
خواسته‌های آنان رنگ دیگردوستی به خود می‌گیرد. افزون بر این، تجربه نشان داده است که
افرادِ پاکی که به منظور تهذیب نفس، تا آخر عمر از ازدواج خودداری کرده‌اند، به رغم
پیشرفت‌های چشم‌گیر علمی و معنویی، نه تنها در اواخر عمر از این رفتار خود پشیمان
شده‌اند؛
بلکه خامی‌‌ها و ناپختگی‌هایی در رفتارهای آنان بوده است. این امر نشان می‌دهد که
بخشی از شخصیت انسان تنها در سایه ازدواج شکل می‌گیرد.
نوشته شده توسط سیدمهدی در دوشنبه 86/5/1 و ساعت 1:48 صبح | نظرات دیگران()
